Kobietnik

Szukaj na tym blogu

Kobietnik cytuje:

Autor: MR w dniu marca 05, 2013

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Cytaty

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Komentarze

Prześlij komentarz

Spam usuwamy, prosimy o komentarz na temat artykułu :)

Popularne posty

Słów parę o nowej domowniczce;)

Jednym z popularniejszych marzeń najmłodszych jest własny zwierz;) Czasem z rozmachem - owczarek kaukaski (Starsza wypatrzyła takiego milusińskiego i bardzo długo nas namawiała...), niekiedy o wiele skromniej - stryjek dziewczynek jako kilkulatek zapragnął mieć chomika, ale taki pupil według dziadka nie wchodził w rachubę. "To już lepiej psa wziąć" - powiedział - i tak też się stało. Z kolei w moim rodzinnym domu pies był zawsze, bo mój tata uwielbiał te zwierzęta. Nasze psy były "wielorasowe", ale i tak bardzo kochane. Muszę jednak przyznać, że choć wychowywałam się "z psami", to moja wiedza na ten temat jest nikła. To nie były "moje" psy, ojciec zajmował się wszystkim, zresztą ostatni pies był z nami osiemnaście lat, więc czasy jego szczenięctwa jakoś mi się zatarły;) Dlatego też nowy domownik wyproszony przez Starszą i wyczekany (bo marzenie o psie datuje się na czas, gdy miała pięć lat - od dwóch lat było to główne pragnienie i

"Jak sobie radzić z trudnymi ludźmi" - recenzja

Chyba mało komu problem poruszony w tytule książki wyda się obcy... Grono rozumiejących, empatyczny, jasno komunikujących swoje potrzeby i pomysły osób wokół siebie to rzadko spotykany luksus. Ale jak się okazuje po lekturze tej pozycji - wcale nie musi tak być! Naprawdę możemy sprawić, że nasze kontakty z bliskimi, znajomymi czy współpracownikami będą bardziej gładko się układały, co wszystkim nam wyjdzie na dobre. Na ogół nasze reakcje na niemiłe, opryskliwe traktowanie są realizacją zasady - wet za wet. Mobilizujemy się, by wymyślić ciętą ripostę, znaleźć sposób odpłacenia się za nielojalne czy krzywdzące postępowanie. Czasem, gdy naszym adwersarzem jest zwierzchnik, rodzic - przyjmujemy uwagi bez komentarza, w głębi duszy czujemy się jednak skrzywdzeni, potraktowani niesprawiedliwie, chowamy żal i urazę - a to także nie przyczynia się do tworzenia zdrowych relacji. Czy nasze odczucia to trzeźwa ocena sytuacji? Czy interlokutor nie ma racji? Autorka nie rozsądza, bo zap

"Pozostały mi tylko łzy i modlitwa" Daniel Gerber - recenzja

Pakistan to kraj, który boryka się z wieloma problemami. Pod względem gęstości zaludnienia jest w ścisłej czołówce, a wiadomo, że taki stan rzeczy jest powodem niesnasek. Ubóstwo, choroby (śmiertelne żniwo zbierają nawet te całkowicie już zwalczone w innych częściach świata - bo wszelka pomoc medyczna, w tym szczepienia, jest uznawana za niebezpieczną ingerencję, chęć zniszczenia muzułmanów), do tego niski poziom edukacji, trudna sytuacja kobiet, które są pozbawiane podstawowych praw - to wszystko jest na porządku dziennym. Nic zatem dziwnego, że w tym państwie wyznaniowym, gdzie muzułmanie stanowią ponad 96 procent, wszystkie inne religie znalazły się na cenzurowanym. Nikt z wyznawców chrześcijaństwa, choć stanowią zaledwie około dwa procent, nie może czuć się bezpiecznie. Codziennością stało się namawianie ich do przejścia na islam, nękanie, groźby, pomówienia, porwania, wymuszanie fałszywych deklaracji, po to by doprowadzić do małżeństwa dziewczyny z muzułmanine

Obsługiwane przez usługę Blogger